唐森林晴
唐森林晴最新章节：
柳文君含笑道：“像个布娃娃一样，真是做梦也没想到会发生这样的事，天快亮了，你也睡一会儿吧！我来站岗
柳生惠子微微一笑道：“不用那么多了，我已经吃好了
看样子，它们似乎也在接受考核？
其话音刚落，广场北方边缘处，传来一声压抑低吼，一道蜘蛛一般的身影从山壁下一跃而起，坠落在了广场上
落在烈焰城附近万余里外的一处森林之中，那里恰好有一个小部落
他们四个你看看我，我看看你，然后不约而同地往后退去
“我不小气，妈妈说过，这里不能让别人碰，尤其是男人”李茹委屈的道
他却不以为意，“两位高邻？不知贵姓大名？今日来访，有何指教？”
“回禀太师祖是我师父尘封子教的，也是我从书籍上看来的，武当礼乐大典上都有记载
这会儿，青铜仙鹤这家伙，正瞪着绿油油的眼珠子，盯着一株紫光闪烁的奇特葡萄灵藤，双目发光
唐森林晴解读：
liǔ wén jūn hán xiào dào ：“ xiàng gè bù wá wá yī yàng ， zhēn shì zuò mèng yě méi xiǎng dào huì fā shēng zhè yàng de shì ， tiān kuài liàng le ， nǐ yě shuì yī huì er ba ！ wǒ lái zhàn gǎng
liǔ shēng huì zi wēi wēi yī xiào dào ：“ bù yòng nà me duō le ， wǒ yǐ jīng chī hǎo le
kàn yàng zi ， tā men sì hū yě zài jiē shòu kǎo hé ？
qí huà yīn gāng luò ， guǎng chǎng běi fāng biān yuán chù ， chuán lái yī shēng yā yì dī hǒu ， yī dào zhī zhū yì bān de shēn yǐng cóng shān bì xià yī yuè ér qǐ ， zhuì luò zài le guǎng chǎng shàng
luò zài liè yàn chéng fù jìn wàn yú lǐ wài de yī chù sēn lín zhī zhōng ， nà lǐ qià hǎo yǒu yí gè xiǎo bù luò
tā men sì gè nǐ kàn kàn wǒ ， wǒ kàn kàn nǐ ， rán hòu bù yuē ér tóng dì wǎng hòu tuì qù
“ wǒ bù xiǎo qì ， mā mā shuō guò ， zhè lǐ bù néng ràng bié rén pèng ， yóu qí shì nán rén ” lǐ rú wěi qū de dào
tā què bù yǐ wéi yì ，“ liǎng wèi gāo lín ？ bù zhī guì xìng dà míng ？ jīn rì lái fǎng ， yǒu hé zhǐ jiào ？”
“ huí bǐng tài shī zǔ shì wǒ shī fù chén fēng zi jiào de ， yě shì wǒ cóng shū jí shàng kàn lái de ， wǔ dāng lǐ yuè dà diǎn shàng dōu yǒu jì zǎi
zhè huì er ， qīng tóng xiān hè zhè jiā huo ， zhèng dèng zhe lǜ yóu yóu de yǎn zhū zi ， dīng zhe yī zhū zǐ guāng shǎn shuò de qí tè pú táo líng téng ， shuāng mù fā guāng
